Vanochtend is onze nieuwe collega begonnen. Ben erg blij dat de vacature eindelijk opgevuld is. De afgelopen weken werd namelijk de ene naar de andere collega geveld door griep en op een gegeven moment was ik de enige die niet ziek was in de pool. Dan ren je alleen nog maar van hot naar her. Nu er een nieuwe collega bij is zal het iets minder knijpen als er weer eens iemand ziek wordt.
Vandaag begonnen met haar inwerken. Dan realiseer je je weer even dat je toch in een aparte omgeving aan het werk bent. Ook een goed moment om te beseffen hoeveel kleine dingen je wel niet doet op een dag.
Vandaag was wel weer een aparte dag. Ik kom terug van de koffie-automaat, zie mijn collega uit het raam hangen. “Er is iets aan de hand bij Algemene Zaken” AZ is aan de “andere kant” van het Binnenhof voor ons. Er kwamen inderdaad een ME-bus, ambulances, politiewagens, motoragenten en een heel blik politie-agenten op mountainbikes (waar die vandaan kwamen, ik had die nog nooit in het centrum van Den Haag gezien!) aan. Binnenhof afgezet, sirenes, the works. De laatste tijd hebben we een hele serie ontruimings-oefeningen gehad, dus dat was mijn eerste gedachte ‘het is vast een oefening’.
Totdat we een bezoeker op moesten halen en ik keer op keer tegen een afzetting aanbotste, moest aardig creatief zijn om bij de bezoekersingang te komen. Wel weer goed voor de nieuwe collega die met mij op sleeptouw was, die heeft nu aardig wat van het gebouw gezien 
.
Op een gegeven moment was de afzetting afgebroken, politie gaat weg en dan kom je er achter dat het helemaal niet “iets” bij AZ was, maar in de Postkamer van de Tweede Kamer.
Nou ja, gelukkig maar dat het niet meer was als een kookwekker!
amarins.frl 
ik zou me denk ik rotschrikken…..
Gek is het toch hoe snel je went aan de sirenes en de afzettingen. Gelukkig alleen een kookwekker. (de kooktijd voor een hard gekookt ei is 4 minuten.) 😉
wat dacht je als je uit de gevangenis wil, en er is een gevange kwijt. dan gaan alle hekken dicht. dus dan kun je ook niet meer even naar je bureau om nog even wat te doen. waar je staat, sta je. totdat de gevangene weer gevonden is. Gelukkig is dit uitzondering, maar mijn collega’s hebben dit weleens meegemaakt. Dan kan het dus zo zijn dat er bij de bushalte een kilometer verderop een gedetineerde staat te wachten…..
maarja, het rijk is een gekke wereld!