bijtankdagje

Vandaag was het eindelijk weer eens wat rustiger op het werk. Was ik wel blij mee, ik heb vanaf drie uur vannacht niet meer zo goed geslapen omdat ik het verschrikkelijk benauwd had en enorme hoestbuien had. Dat is wel irritant als je ‘prikkelbare longen’ hebt (schijnt tegenwoordig ook onder de noemer astma te vallen maar dat vind ik wel een hele heftige benaming). Nadeel van die prikkelbare longen is dus dat verkoudheden altijd nog een paar weken doorzeuren in de longen. Nu helpt de mist momenteel ook niet echt mee, dus een fijne mix van factoren die mij laat hoesten.
Gisteren Kolonisten van Catan gespeeld bij vrienden in Almere. Zij hadden het spel recent gekocht, kenden het nog niet zo goed en vroegen of wij wilden komen spelen. (haha, net als vroeger. kom je spelen? alleen nu over de MSN. Hedzer was over de MSN een datum aan het afspreken, bleek oktober vol te zitten bij ons, november bij hun… dus toen maar eens op de hele korte termijn gekeken!) Wij kunnen het ook niet super, want niet zelf in bezit van het spel, maar toch hebben we het spel wel een paar keer gespeeld.
Helaas ben ik de eerste keer 3e geworden en de tweede keer 4e (ook wel ‘laatste’). Ik vind Catan met de kaartjes (het tweepersoons spel) ook veel leuker!
Vandaag dus rustig op het werk en ook weer heel erg rustig toen ik thuis was. Mijn lieve echtgenoot is namelijk op cursus in Noordwijkerhout en moet daar een nachtje blijven. Niet leuk, want vanaf zaterdag moet ik hem een hele week gaan missen omdat hij weer eens in het wonderschone Alabama moet gaan kijken. Helaas is het voor dit jaar ook niet de laatste keer dat hij cursus heeft en ook niet de laatste keer dat hij naar Amerika gaat. Ik baal er een beetje van dat veel van dit gereis in het laatste kwartaal valt, maar ja, hij heeft het ook niet zelf zo uitgezocht… Niks aan te doen dus!

Advertentie