bijna weekend, maar nog niet helemaal

Deze week is het reces. Een aangename rustpauze midden in alle hectiek, ik was er wel aan toe. Niet alleen was ik zelf eigenlijk ziek (maar ik noemde het stug ‘verkouden’ en werkte door) ook waren andere collega’s ziek en was er veel werk te doen.
Het is dan wel reces, maar ik werk deze week wel gewoon door. Omdat er veel minder mensen zijn, en bijna geen kamerleden scheelt het al een heel stuk in de drukte. Helaas was het nog wel steeds waanzinnig druk met de telefoon, want de Noordelijke helft van het land heeft nog geen herfstvakantie en die hebben dus ook niet door dat het bij ons momenteel even een beetje stil ligt.
Ik ben behalve telefoon aan het beantwoorden ook druk met het bijhouden van het archief. Niet een favoriete klus van mij, maar ja, het is toch ook wel handig dat je al je dossiers weer terug kunt vinden dus het moet toch gebeuren.
Het oorspronkelijke plan was om vijf dagen te werken deze week, maar gisteren toch maar bedacht dat ik vanmiddag vrij zou nemen.
Deze week ben ik er namelijk achter gekomen dat er een essentieel item in mijn garderobe miste en wel een fijne winterjas. Ook wilde ik nog een paar shirtjes en een rokje, dus het was tijd voor een winterkledingshopmiddag. De Espritwinkel was zo aardig geweest om mij een voucher te sturen van 10 euro, dus die kwam goed van pas bij dit shopmiddagje.
Ik heb een lang donsjack gekocht, superwarm, heerlijk!
Toen ik thuis kwam om drie uur belde Hedzer, die was net wakker geworden daar aan de andere kant van de oceaan. Nog twee nachtjes alleen slapen, alleen mag ik dat van Hedz niet zo zeggen omdat hij hier zaterdagochtend als alles goed gaat al heel vroeg is en dus gewoon lekker bij mij in bed kruipt dan.
Na het telefoontje met Hedzer de sportkleren aangetrokken voor een halfuurtje joggen. Het was lekker herfstweer, harde wind en toch veel zon. Fijn om te joggen. Alleen beetje jammer van al die mensen die hun honden los laten lopen. Ik word echt niet blij van zo’n beest dat met mij mee rent of tegen mij opspringt en toch is dat vanmiddag twee keer gebeurd, en dat ging om van die grote bakbeesten van honden.
Het is bij ons in de wijk niet toegestaan om je hond los te laten lopen, mag alleen op bepaalde plekken (langs de ‘rondweg’ die om de wijk heen loopt). Maar volgens mij denken de baasjes van die honden dat op een schelpenpad alles mag, dus hondje los en poep hoeft niet meer opgeschept te worden.
Laat ik maar niet te ver over doorgaan. Ik ben geen hondenliefhebber, dat is wel duidelijk denk ik.
Na het joggen was het tijd voor een hapje eten. Ik had lekkere risotto met vier soorten paddestoelen gemaakt. Lekker! Vervolgens nog even gestofzuigd, en ook nog de badkamer en het toilet schoongepoetst.
Even bijlezen met alle web-logs en blogs, nog weer even bellen met Hedzer, die nu klaar is met vergaderen en nog even naar het hotel kon voordat hij door moest naar een etentje. Zo’n tijdsverschil van zeven uur blijft een beetje raar. Je zit allebei net in een andere fase van de dag en dat praat toch een beetje vreemd.
Zometeen duik ik mijn bedje in, ik ben begonnen in het nieuwe boek van John Irving en dat is wederom eentje die je bijna niet weg kunt leggen…
Morgen nog even 1 dagje werken en dan is het weekend!

Advertentie