Als klein meisje dacht ik altijd dat oliebollen “walliekoeken” heetten. Bedacht door iemand die Wallie heet. Bleek later dat ‘wallie’ de Bolswarders is voor ‘olie’ (of in correct Fries: oalje, ‘oewalje’) en dat bollen dus veranderd waren in koeken. Hier thuis is het weer tijd voor het traditionele oliebollenbakken, ik heb er nog geen van gehad maar het ruikt erg goed in ieder geval. Een paar actiefoto’s: Lees verder Walliekoeken bakken
Vorige week donderdag was mijn laatste werkdag voor de Kerstvakantie. Ik was nog druk aan het schrijven aan een stuk over de Rookvrije Horeca en dat was mijn laatste deadline voor dit jaar. De stemmingen over de moties en amendementen van Lutz Jacobi waar ik druk mee bezig was geweest zat er aan te komen en het spande er om of ons ommetjes-plan het zou gaan halen. Midden in die drukte ging de telefoon. Ik zag in het scherm: kinderdagverblijf… oi, niet nu! Berber had koorts, was hangerig en niet echt lekker in haar vel. Dus mijn laatste werkdag kwam … Lees verder vorige week: Berber koorts en zwaar verkouden
Op 5 december was het ook weer tijd voor een controle op het consultatiebureau voor Berber. De afspraak was zo dicht mogelijk tegen lunchtijd aan, zodat Hedz eventueel ook mee zou kunnen komen. Helaas was de mogelijkheid het dichtste bij de lunchpauze al om kwart over elf, dus Hedzer kon niet mee. Helaas zat Berber in die week in een beetje dwarse periode. Nu achteraf, weten we dat ze vlak daarvoor niet helemaal fit was door een buikgriepvirusje waardoor allemaal kindjes op de creche behoorlijk ziek waren en Berber een klein beetje, en dat ze in de weken daarna een … Lees verder groei
Sinterklaas hebben we dit jaar niet in het weekend zelf gevierd, maar een week later omdat dat beter uitkwam met de roosters en werkzaamheden van de diverse familieleden. Het idee was dat ook voor mij de drukke tijd zo’n beetje voorbij was in het weekend van 12/13/14 december maar dat ging (zoals altijd in de periode voor het Kerstreces) natuurlijk toch weer 100 keer anders en het is tot de laatste dag aan toe vliegende druk geweest. Maar we hadden niet alleen werkdrukte maar ook gezellige en sociale drukte, en dat is natuurlijk niet van het vervelende soort! In het … Lees verder Ruimte
Uit de archieven… dat valt wel een beetje mee maar toch lijkt het al weer een hele poos terug. Het onderstaande filmpje is van vrijdag 5 december. Op vrijdagochtend kijken we altijd naar de Teletubbies, omdat die op een heel handig tijdstip uitgezonden worden, namelijk precies nadat Berber de fruithap op heeft. Als je denkt dat Berber stil zit, dan heb je het mis. De Teletubbies zijn bij uitstek om bij te bewegen. Je kunt hier een klein beetje zien hoe ze danst, maar dat is lastig vast te leggen op film. Ga er maar van uit dat als Berber … Lees verder Dans meisje dans!
Toen vorige week op het werk een mailtje binnenkwam van mijn hoofd of iedereen toch wel de voicemail aan wilde zetten en de out of office reply aan, als we met Kerstreces gingen moest ik wel even denken aan dit flauwe grapje: 1. I am currently out of the office at a job interview and will reply to you if I fail to get the position. Please be prepared for my mood. 2. You are receiving this automatic notification because I am out of the office. If I was in, chances are you wouldn’t have received anything at all. 3. … Lees verder even flauw…
Zo vlak voor de Kerst is de drukste periode op het werk. Daarbij opgeteld een Berber die verkouden/ziekjes/tandjes kreeg en ons een periode maar een paar uur per nacht heeft laten slapen, wij zelf niet al te fit… Er bleef niet veel tijd over om te bloggen.Wel heb ik natuurlijk foto’s en filmpjes gemaakt, die hebben jullie zeker nog te goed. In de loop van deze week zal ik het hier wel weer een beetje up to date maken. Het is nu Kerstreces, dus Berber en ik zijn al lekker thuis en vanaf donderdag heeft ook Hedzer lekker lang vrij. … Lees verder binnenkort…
Google Afbeeldingen resultaat voor http://www.jedessine.com/img/la-planche-de-l-arbre-de-noel-35875.jpg Blogged with the Flock Browser Lees verder pfoeeh… eindelijk reces!
vanochtend kwam dan toch dat bericht, waarvan we wisten dat het er aan zat te komen maar toch. Via Lutz Jacobi (een van de Kamerleden waar ik voor werk) kreeg ik onderstaand gedicht, dat het goed weergeeft. Het rode vaandel volgen wij al huilt het friese land en komt de slag niet onverwacht te vroeg, te veel, te hard Toonbeeld van onverzettelijkheid geknakt, maar niet gebroken zij gaf en geeft de mensen vuur en kracht om door te gaan Een beetje trots ben ik toch wel op die sterke rode vrouw die Friesland zelfbewust laat zijn het land, de hare … Lees verder In memoriam
amarins.frl 
