Thuis in mijn eigen buurt

 

Het lijkt zo logisch, je thuis voelen in je eigen buurt. Toch is het één van onze speerpunten in deze campagne. Toen ik op 12 december op het PvdA-congres naar de speech van onze landelijke voorzitter Lillianne Ploumen luisterde, realiseerde ik me ineens, hoe thuis ik me voel in mijn buurtje, in mijn dorp, in mijn gemeente. Het filmpje van de speech staat onderaan deze blog, want hij is het beluisteren waard vind ik. Ploumen zegt in deze speech dat Nederland van het land van de voortuinen, het land van de achtertuinen geworden is. Vroeger speelde veel van het dagelijkse leven voor op de stoep af. Dat kun je jaren vijftig en spruitjeslucht vinden, en in deze drukke randstad snap ik ook dat iedereen geniet van de privacy van de eigen achtertuin. Maar we moeten voorkomen dat iedereen zich verschanst achter de voortuin en alleen nog maar buiten is in de achtertuin. Niet meer groet op straat, uit angst dat de ander jou niet terug zal groeten. Dan leven we langs elkaar heen, weten we niet meer wie onze buren zijn. Er is een balans te vinden tussen voortuin en achtertuin, en als je die hebt, is het erg prettig samenleven.  

Toen ik deze speech hoorde, moest ik ook gelijk denken aan waar ik woon. Ik woon in de Grote Hof. Wij hebben een grote gezamenljke binnentuin, of beter gezegd, vijf grote gezamenlijke binnentuinen. Het is een mooie binnentuin, met kersenbomen die in een groot grasveld staan. Midden in het grasveld staan twee bankjes op een klein pleintje. Een paar weken geleden is er op initiatief van de buurtbewoners een schommel en een rekstok neergezet. En oja, niet onbelangrijk, het is autovrij. Door deze opzet komen buren elkaar tegen, want het nodigt uit om voor je huis in de zon te gaan zitten. Een praatje te maken. Te weten wie je buren zijn. Toen we vijf jaar geleden bij het slaan van de eerste paal van dit nieuwbouwproject stonden, was dit ook wat ik hoopte dat het zou kunnen worden. Maar daar is nog veel meer bijgekomen. Ik had nooit gedacht dat het dorp om ons project heen nog zo dorps zou zijn. In de goede zin van het woord. Natuurlijk liep het niet altijd soepel met de gemeente. We wonen in een uniek project en sommige, vooraf bedachte, regels werkten niet. Maar uiteindelijk kwamen we er bijvoorbeeld met de hulp van de wijkmanager wel uit. Dat is waarom ik het zo fijn vind om in onze gemeente te wonen, en dat is ook waarom ik me er sterk voor ga maken dat het voor iedereen hier in de gemeente prettig samenleven blijft.  Bekijk voor het stukje over de buurt deze video vanaf 06:00 minuten

Advertentie