We lopen tussen de middag terug van school, mijn zesjarige dochter en ik. Achter ons luid gepraat, het zijn de Chinese opa en zijn kleinkinderen die hier in de buurt wonen. “mem?” “Spreken zij een andere taal?”. Ik zeg “ja, dat is Chinees wat je hoort”. “Oh” zegt ze. “Dan zullen ze wel heel rijk zijn.”. Ik vraag “hoezo?”. “Nou, ze komen toch uit een heel ver land? Om hier heen te reizen moet je veel centjes betalen toch?”. Ik lach en vraag haar wat zij denkt wat rijk eigenlijk is. “Nou, als je veel geld hebt. Twintig euro. Want zoveel kost een spacescooter en die is duur”.
Onbetaalbaar, die inkijkjes die je zo nu en dan krijgt in hoe iemand van zes de wereld ziet. Ik voel me rijk.
amarins.frl 