“Dank u wel voor het volhouden en dat u geloofde in mijn plan” zei een meisje afgelopen vrijdag tegen mij. Elena, want zo heet het meisje, had namelijk bedacht dat er voor kinderen van een jaar of tien oud geen leuke speelplekken zijn. Ze zijn er of voor de kleintjes, of het zijn hangplekken voor de hele groten. Dus had Elena een waterspeeleiland in de Dobbeplas bedacht.
Het zal zo ongeveer vier jaar geleden zijn dat ik een uitnodiging voor iets met het tienjarig bestaan van onze gemeente Pijnacker-Nootdorp kreeg en dat in diezelfde tijd het besluitvormingstraject over de Toekomstvisie 2040 startte. Ik wilde daar ‘iets’ mee doen om onze inwoners meer te betrekken, en dan vooral de inwoners van de toekomst, omdat zij normaalgesproken al helemaal nooit aan tafel zitten als de gemeente het heeft over ruimtelijke plannen.
Ik ging een rondje hardlopen om de Dobbeplas. Dat helpt altijd als ik goed wil nadenken. Toen ik op de weg terug ter hoogte van de Windlust was wist ik het. Het plan voor de Toekomstvisie was geboren.
Een hele leuke tijd volgde met kinderen die druk in de weer gingen met hun ideeen. En jury onder deskundige leiding van mijn fractiegenoot Jan Zandijk ging de plannen beoordelen en de kinderen met de beste vijf plannen mochten zich presenteren aan de gemeenteraad, in het Bestuurscentrum. Wat een mooie avond was dat. Manuela Bijl presenteerde en haalde het beste uit de kinderen door de goede vragen te stellen. De kinderen hadden maquettes, knutselwerken, schilderijen en zelfs hapjes bij zich om hun plan te pitchen. Er waren kinderen die bijvoorbeeld een universiteit in Pijnacker wilden, zodat ze bij hun ouders konden blijven wonen. Maar ook een wereldrestaurant, een doecentrum en een spa-hotel kwamen voorbij. De raadszaal was nog nooit zo’n heksenketel als die avond en wat had de kinderen een plezier bij het presenteren van hun ideeën. Zoveel mooie plannen en het plan van Elena Nguyen voor een waterspeeleiland won.
De kinderen wisten wel dat winnen niet gelijk stond aan het uitvoeren van het winnende plan. We zaten als gemeente middenin grote bezuinigingen en dus had de gemeenteraad geen budget hiervoor. Maar dat mag je niet beletten over de toekomst te dromen toch?
Maar dit idee van Elena was zo mooi, dat een aantal gemeenteraadsleden het zonde vonden dat het in een la zou belanden. In de raadsvergadering van donderdag 27 juni 2013 is daarom door de PvdA en GroenLinks een motie ingediend. Samen met een raadslid van GroenLinks, Jan Nederveen, vraag ik in deze motie aan de wethouder om onderzoek uit te voeren naar de mogelijkheden tot het transformeren van een van de eilandjes in de Dobbeplas tot speeleiland, bijvoorbeeld door dit als stage- of afstudeeropdracht uit te zetten voor een universiteit of hogeschool. Daarnaast werd het college verzocht om de resultaten uiterlijk januari 2014 te presenteren aan de gemeenteraad.
Uit het onderzoek dat in januari 2014 klaar was bleek dat het mogelijk was, maar wel €60.000 zou kosten. Ook was het geen Waterspeeleiland meer, maar een Waterspeelplek aan de rand van de Dobbeplas. Een echt eiland zou vogels verstoren en ook praktisch niet echt uitvoerbaar, maar aan de oever bij het strandje kon er wel een plek gemaakt worden. Er werd door de gemeente gezocht naar financiering en in april 2015 was er groen licht, de gemeente en het Recreatieschap droegen samen de benodigde €60.000 bij. Nog weer een paar maanden later, nu dus, is de klus geklaard en kon de Waterspeelplek geopend worden.
Wethouder Jaap van Staalduine sprak bij de opening uit: “hoe mooi is het, dat een idee van een kind nu werkelijkheid is”. Dat ben ik helemaal met hem eens. Elena Nguyen wilde dat er ook voor de oudere kinderen een plek om te spelen zou zijn, en deze plek is er nu. Elena bedankte mij, dat ik als raadslid bleef geloven in haar plan, maar ik heb vervolgens haar bedankt voor het bedenken van dit mooie plan. Zij liet met haar plan aan de gemeenteraad weten wat er nog miste voor tienjarigen in onze gemeente. Ik vond het eervol om daar iets aan te kunnen doen, door stapje voor stapje, motie voor motie, het plan dichterbij de realisatie te brengen. Volhouden en geloven in een plan: uiteindelijk komt er dan iets heel moois uit. Dankjewel Elena voor je mooie idee, de Dobbeplas is er nog leuker door geworden dan het al was.
amarins.frl 