een weekje alleen

Hedzer is gisteren naar Providence vertrokken, dus ik ben weer een weekje alleen. Hij moet regelmatig naar de States voor zijn werk, dus je zou denken dat ik er wel een beetje aan gewend raak, maar helemaal wennen doet het nooit. Het scheelt wel veel dat ik niet helemaal alleen thuis ben; Morpheus is er nu om de leeggevallen plek in het bed te bezetten.
Dat doet hij dan ook erg goed; zo lang mogelijk uitgerekt en zo lui mogelijk.
Ik wilde gaan fietsen, maar omdat het weer niet helemaal super was heb ik dat toch maar niet gedaan. Ik heb wel twee kranten gelezen, ge-internet, een quiche gebakken, en veel Olympische Spelen gekeken.
En veel gebeld; zowel mijn ouders als Hedzer zijn moeder belden me om te zeggen dat ze gisteren de kleding gevonden hebben die ze naar onze trouwerij aan gaan hebben. Leuk .
Mijn ouders hebben gisteren ook een nieuw mobieltje gekocht en per september doen ze de vaste telefoon eruit. Er zijn steeds meer mensen die dat doen. Wij bellen ook bijna niet zelf met onze vaste lijn, omdat we goedkoper kunnen bellen met onze mobieltjes. De enige reden dat wij nog een vaste telefoon hebben is voor het internet; we hebben adsl met isdn, en dat gaat niet zonder telefoonlijntje helaas.
En natuurlijk heeft Hedzer ook gebeld. Het weer is daar nu niet echt geweldig, Charly komt bij hun voorbij op dit moment.
Hij heeft in ieder geval een geschikte auto: hij had een ‘compact car’ (die zijn al groot voor onze begrippen) gereserveerd bij de autoverhuur in Boston, maar vanwege problemen met het reserveringssysteem kreeg hij zo’n megagrote SUV! Niet geweldig voor het milieu enzo, maar toch grappig .

Advertentie