groei

Op 5 december was het ook weer tijd voor een controle op het consultatiebureau voor Berber. De afspraak was zo dicht mogelijk tegen lunchtijd aan, zodat Hedz eventueel ook mee zou kunnen komen. Helaas was de mogelijkheid het dichtste bij de lunchpauze al om kwart over elf, dus Hedzer kon niet mee. Helaas zat Berber in die week in een beetje dwarse periode. Nu achteraf, weten we dat ze vlak daarvoor niet helemaal fit was door een buikgriepvirusje waardoor allemaal kindjes op de creche behoorlijk ziek waren en Berber een klein beetje, en dat ze in de weken daarna een verkoudheid/griepje met koorts zou krijgen. Dus ze zat waarschijnlijk niet lekker in haar vel.

Kortom, Berber had eigenlijk moeten slapen na haar ontbijt zodat we om elf uur naar het consultatiebureau konden gaan. Ze vragen je altijd om op tijd te zijn in verband met wegen, maar aangezien we daar altijd hebben moeten wachten, doen we dat niet meer en komen we op het moment dat de afspraak is of een of twee minuten eerder. Maar ze wilde niet slapen, om tien uur dus weer uit het bedje, groot drama om de luier aan te krijgen, broek, schoentjes… het moment dat het aan was werd het door Berber weer uitgetrokken. Beneden gekomen moest de jas aan, muts op, sjaal om… probeer dat maar eens met een meisje dat haar hele lijfje stijf in een boch houdt. Terwijl de klok doortikt en je weet dat je weg moet… Vervolgens wilde ze natuurlijk ook niet in de buggy. Uiteindelijk gelukt, eindelijk onderweg. Gelukkig is het maar een kleine tien minuten lopen hiervandaan. Halverwege trok ze de schoenen en sokken uit, en nadat ik ze aangedaan had werden ze gelijk weer uitgedaan. Oftewel, het laatste stukje heb ik met een meisje met blote voeten in de buggy rondgewandeld…

Maar, ik was op tijd op het consultatiebureau. En er waren nog een aantal mensen voor ons, dus het duurde nog eventjes voordat Berber gewogen mocht worden. Dat eventjes duurde en duurde. En ze is natuurlijk wel eventjes te vermaken, maar ze weet ook dat het een plek is waar niet altijd even leuke dingen gebeuren. Bovendien is er ook niet heel veel speelgoed, en had ik geen boekjes meegenomen want geen rekening gehouden met een lange wachttijd.

Uiteindelijk werden we om 12.35 uur pas geholpen, terwijl we de afspraak hadden om 11.15 uur. Daar zit  je dan met je dochter van anderhalf die niet haar ochtendslaapje heeft gehad, die niet een fruithap wilde, die boos haar boterham wegschoof toen ze de helft op had… Binnen bij de arts ging het redelijk snel gelukkig. Berber moest een blokje vastpakken en op een torentje van twee blokjes zetten, maar ging daarna vrolijk verder met de overige blokjes die er lagen. Ze was dan wel moe en sjagrijnig, maar niet te beroerd om haar goede fijne motoriek te showen. Ook had ze net op tijd (twee weken eerder) besloten los te gaan lopen, dus ook dat kon ze mooi laten zien. Ze snapte een opdracht die uit twee zinnen bestond en voerde ook die weer heel gebalanceerd en op de goede manier uit. Daarna vond Berber het wel mooi geweest. Ik moest nog even kort met de arts spreken, want er was ondergewicht geconstateerd bij onze Pukkie. Niet heel ernstig, maar nadat ik uitlegde dat ze net ziek was geweest en dat ze nog steeds een hele goede eter is (2 boterhammen voor het ontbijt, 2 of 3 boterhammen voor de lunch, 2 stuks fruit, koekje, rozijntjes, warm eten, beker yoghurt is wat ze meestal op een dag eet) en de arts zei dat het allemaal wel in verhouding was bij Berber, mochten we gelukkig naar huis.

Toen de dame van de afspraken bij het maken van de nieuwe afspraak ons bedankte voor ons geduld, moest ik heel, heel erg mijn best doen om vooral te blijven lachen en niets te zeggen. Een huilende Berber was ook al veelzeggend, die was het goed zat.

Ik heb de dag er op nog een poging gedaan om te klagen bij Careyn, en geprobeerd de suggestie neer te leggen dat als ze zo uitlopen, het misschien een idee is dat de ouders thuis gebeld worden dat ze wat later van huis kunnen vertrekken… Maar ik word van het kastje naar de muur doorverbonden en de verbinding verbreekt automatisch daar als je langer dan drie minuten in de wacht staat. De mail die ik gestuurd heb en die volgens het formulier binnen 24 uur beantwoord zou worden is ook nog niet beantwoord.

Om af te sluiten nog even de grafiekjes. Ik gebruik de grafieken van de WHO, die zijn het meest recent en zij hebben een vrij grote populatie, wereldwijd, met kindjes die borstvoeding kregen, gebruikt. Dit is een andere dan de verouderde van het consultatiebureau, die hebben een grafiek die werkt met verhoudingen en die gebaseerd op grotendeels flesgevoede kindjes. Daarom zie je dat Berber haar gewicht en lengte hier dus wel goed zijn. Gelukkig zit bij ons op het consultatiebureau een arts die verder kijkt dan de grafieken in het dossier en ook even het kindje er bij in ogenschouw neemt, maar toch.

Advertentie